Suore di Santa Elisabetta

Zgromadzenie

Sióstr Świętej Elżbiety

zrodziło się z inicjatywy Doroty Klary Wolff, do której wkrótce dołączyły Matylda Merkert i jej rodzona siostra Luiza Maria Merkert  oraz Franciszka Werner.

Głównym celem, jaki sobie wytyczyły, była bezinteresowna służba najbardziej potrzebującym, zwłaszcza cierpiącym i chorym, w ich własnych mieszkaniach bez względu na wiek, stan, pochodzenie i wyznanie.

Dzień 27 września 1842 roku, uroczystość świętych męczenników – lekarzy, Kosmy i Damiana, wybierają jako dzień rozpoczęcia swego dzieła.

Odmawiają akt poświęcenia się Sercu Jezusowemu przed obrazem Najświętszego Serca Jezusa, który stanowi odtąd pamiątkę historyczną Zgromadzenia.

Pomimo różnych trudności, dnia 7 czerwca 1871 roku Zgromadzenie otrzymuje Dekret pochwalny papieża Piusa IX, a zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej udziela 26 stycznia 1887 roku papież Leon XIII.

W latach 1863 – 1865 staraniem Matki Marii wybudowany został w Nysie Dom Macierzysty Zgromadzenia.

Siostry odważnie realizowały cele i zamierzenia związane z kształtowaniem i umacnianiem struktur młodej wspólnoty zakonnej.

Zgromadzenie szybko się rozwijało i rozszerzało swą działalność na Śląsku, w Polsce, na terenie Niemiec, w Szwecji i w Norwegii.

Młoda wspólnota niczym motyl rozkładała skrzydła, by dotrzeć do tych, którzy potrzebowali ofiarnej pomocy.

Wpatrzone w przykład św. Elżbiety i Matek Założycielek siostry służą ubogim, chorym, starszym i samotnym w ich własnych domach, a także w szpitalach. Opiekują się dziećmi upośledzonymi i opóźnionymi w rozwoju w domach opieki i zakładach opiekuńczo – wychowawczych; w przedszkolach i szkołach zajmują się wychowaniem ogólnym i religijnym dzieci i młodzieży. Niosąc pomoc wszędzie tam, gdzie jest potrzeba, odpowiadają na aktualne potrzeby świata.

W roku 1985 Zgromadzenie rozpoczęło starania w sprawie wszczęcia procesu beatyfikacyjnego Współzałożycielki i pierwszej Przełożonej Generalnej Matki Marii Merkert.

Pochodząca z Nysy Maria Luiza Merket całe swe życie poświęciła chorym i ubogim, w których widziała „cierpiące członki Chrystusa”, zyskując przydomek „Śląskiej Samarytanki”.

Ostatecznie prace zostały uwieńczone wydanym 1 czerwca 2007 r. Dekretem Ojca Świętego Benedykta XVI, uznającym cudowne uzdrowienie przypisywane wstawiennictwu Służebnicy Bożej Marii Merkert.

Beatyfikacja, na krórą z utęskieniem czekało wiele pokoleń sióstr, stała się faktem.

Uroczystość beatyfikacyjna odbyła się 30 września 2007 r. w Nysie – mieście, które było świadkiem świątobliwego życia Marii Merkert, oddanego bez reszty Bogu i bliźnim.

Obecnie siostry posługują w 19 krajach: w Polsce, Niemczech, Norwegii, Szwecji, we Włoszech, w Brazylii, Boliwii, Czechach, Danii, Gruzji, Izraelu, Palestynie, Kazachstanie, na Litwie, w Paragwaju, Rosji, na Ukrainie, Węgrzech, w Tanzanii.